Rozeznając kolejne spotkanie w ramach „Wieczorów Chwały”, które jako Wspólnota „Wieczernik” mieliśmy poprowadzić, otrzymaliśmy trzy teksty:
– „Kto spośród was boi się Pana, niech słucha głosu Jego Sługi! Kto chodzi w ciemnościach i bez błysku światła, niechaj imieniu Pana zaufa i niech się na swoim Bogu oprze” ( Iz 50,10)
– „I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, przez które moglibyśmy być zbawieni” (Dz 4,12 )
– „ Dlatego radujcie się, choć teraz musicie doznać trochę smutku z powodu różnorodnych doświadczeń” ( 1P 1,6).
Był też tekst Drogi Krzyżowej o.Aleksandra Woźnego „Eucharystia”, a także pragnienie by być jak „ziarnko gorczycy”, by „budować wspólnotę” i że wystarczy „stanąć w obecności Bożej Miłości i jak dziecko wyciągnąć ręce, by otrzymać Ducha Świętego”.
I tak obdarowani, rozdzieliliśmy zadania, wpisując je w schemat „Wieczoru”.
Droga Krzyżowa „Eucharystia” była przygotowaniem do przeżywania Mszy św. wg pragnień Serca Jezusa. Kończyła się słowami: „Niech ta droga w tobie trwa. Przypominaj ją sobie, ilekroć do Mnie przychodzisz, ilekroć do Mnie mówisz lub milczysz wobec Mnie. Pamiętaj, że bardzo was kocham.”
Po Mszy Świętej i odczytanej przez Elę konferencji nt daru Umiejętności – nasz Ksiądz został poproszony o prowadzenie w tym czasie rekolekcji i nie mógł być obecny („Dlatego radujcie się, choć teraz musicie doznać trochę smutku z powodu różnorodnych doświadczeń”) Asia i Ola podzieliły się świadectwami nt doświadczenia Daru Umiejętności w ich życiu, który między innymi „ uzdalnia do trafnego odczytania i wykonywania swego powołania” (o.Mieczysław Wołoszyn SJ „Katechezy o siedmiu Darach Ducha Świętego” str.50).
A potem wielbiliśmy Pana. Ola prowadząca tę modlitwę zachęciła nas w pewnym momencie do wypowiadania z miłością imienia Jezus. To była piękna chwila gdy diakonia muzyczna z Wejherowa, wprowadziła nas z tego miłosnego wzywania Jezusa w śpiew imienia Jezus – naprawdę Duch Święty tworzył z nas wspólnotę. Po tej modlitwie, słuchaliśmy w ciszy jak Pan mówił do każdego z nas.
Na zakończenie – jak co miesiąc , zostaliśmy zaproszeni przez gospodarzy – wspólnotę „ Niepokalana” – na poczęstunek – pyyyyszne, śliczne, zrobione z serca kanapki i domowe ciasto.
Do zobaczenia za miesiąc na kolejnym Wieczorze Chwały!